Mijn oren vriezen er spreekwoordelijk af op het moment dat ik ’s ochtends naar mijn werk fiets. Een probleem wat vrij makkelijk op te lossen zou zijn door het kopen van een muts en deze voortaan te dragen op de fiets. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn?

Moeilijk is het dus wel. Wij begonnen vandaag namelijk in bij de munt en liepen de Kalverstraat in. De V&D hadden we na 5 seconden alweer gezien omdat de vriend waarmee ik op stap was vertelde hoe slecht die winkel was. Vervolgens de H&M ingelopen waar ze geen mutsen hadden die mij goed stonden. Vervolgens de WE, Espirit, Desigual en nog wat andere. Toen zijn we maar de Fame ingelopen omdat ik daar zin in had.

Na een tijdje naar dingen gekeken te hebben die we toch niet gingen kopen in de Fame liepen we richting de dam. Om vervolgens naar de C&A te lopen om een simpel zwart mutsje te kopen, want die had ik daar vorig jaar ook gehaald dus dat was prima. Maar die waren er natuurlijk niet meer.

Onze laatste poging van de avond was de Bijenkorf. Ik had mijzelf al voorgenomen dat ik daar niks zou vinden omdat het niet zou passen, niet leuk zou staan of wanneer ik het paste en het leuk stond er meer voor zou moeten betalen dan ik eigenlijk voor een muts wil betalen.

Wonderbaarlijk genoeg vonden we al vrij snel een muts die mij nog wel redelijk stond en voor een prijs van 9 euro vond ik dat ook geen probleem. Eindelijk een muts die redelijk mooi stond en goed om mijn hoofd past.

Ik rekende de muts af en liet het kaartje verwijderen want ik wilde hem gelijk aan. De attente mutsenverkoopster zei nog ‘ja het is koud he buiten’, waarop ik bevestigend reageerde. Blij met mijn zojuist aangeschafte muts liepen we naar buiten alwaar ik de muts op zette.

Hoe mooi de muts ook op mijn hoofd zat, mijn oren waren nog steeds ijskoud. Plots herinnerde ik mij weer dat ik mutsen haatte. Volgende keer ga ik maar gewoon voor die schattige roze fluffy oorwarmers.