De mens als bal


Hoe mooi je ons leven ook zou willen verwoorden en omschrijven we blijven uiteindelijk gewoon een bal die rolt door ons bestaan. Zo worden we geboren en rollen we vrij gemakkelijk (hopelijk) door de jeugd en krijgen we pas de eerste obstakels als we gaan puberen. We worden opeens verliefd en de bal stuitert tegen een paar dingen aan die je niet kent en de bal begint hard een kant op te rollen waarvan je het eng vindt en het allemaal even niet meer snapt.

Tot je ziet hoe je het wel wilt, waar de bal heen moet. Je vindt rust, een een muurtje om tegen aan te leunen als de helling nog steeds naar beneden gaat. In dat muurtje besef je wat er gebeurt in de wereld en wie je bent en je waagt de sprong en rolt weer verder. En dan komen er weer nieuwe obstakels op je pad waar je eng van wordt en eigenlijk gewoon het liefst zo snel mogelijk door heen rolt. Je gaat studeren, dat is een lange hobbelige weg voor de bal en je moet daarnaast zorgen voor inkomsten en je sociale leven. Opeens lijkt het alsof je 3 ballen tegelijkertijd hebt rollen.

Zijn we door deze periode heen gaan we werken en is de helling niet zo stijl meer en alles komt op zijn plaats en je moet er voor oppassen dat je niet door rolt als levenloze bal die geen veranderingen en vernieuwingen meer oppikt.

En je rolt maar door en door en op een gegeven moment bots je tegen een andere leuke bal aan en probeer je samen die helling af te rollen tot het einde waar de dorens liggen te wachten om alle lucht uit je te laten lopen. Of we hopen in ieder geval dat dat gebeurt aan het eind van de heuvel want tussendoor loop je als bal allerlei gevaren op, ongelukken, ziektes of zelfs het zelf doorprikken van de bal.

Maar wanneer is een bal nou echt gelukkig? Als hij een stabiele gladde weg naar beneden heeft gevonden zonder veel bochten en veranderingen of wilt de bal liever af en toe nog tegen een muurtje aan te stuiten? Waardoor wij als bal zijnde ons hele leven om willen gooien.

Probeer als bal zijnde je maar is naar een andere helling te plaatsen, waar je wilt zijn, terwijl je naar beneden schiet. Het zal je zeker lukken maar de weg is zwaar want de zwaartekracht probeert je altijd recht die helling af te laten rollen.

Geniet van de rol en pas op voor de dorens.


3 reacties op “De mens als bal”

  1. Ja, het is even goed lezen en dan kan ik zeggen:

    Er zit veel in deze , en je hebt gelijk dat er veel dorens zijn die je niet willen of kunnen laten rollen op de manier die je graag zou willen.

    Rol op deze manier door je jonge leven Theun, ik gun je alles behalve de dorens. Groet Rieks.

Laat een reactie achter bij MartinReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.