Hoe kleingeld de treinreis leuker maakt


Hij loopt door de trein en neemt plaats in een stoel aan de andere kant van het gangpad. Hij spreekt de jongen aan die schuin tegen over hem zit. Hij vraagt of hij wat mag vragen aan de jongen. Hij verteld dat hij geen woning heeft en dat hij onderweg is naar Dordrecht en vraagt om wat kleingeld zodat hij deze avond te eten heeft. 

Uiteindelijk pakt de jongen zijn portemonnee uit zijn tas en geeft hem, zo ver ik het kon zien, één euro en vijftig cent. Hij kijkt de jongen aan en besluit niet om meer te vragen en bedankt hem vriendelijk. Hij draait zich nu richting mij en vraagt ook aan mij of ik wat kleingeld voor hem heb. Ik geef hem mijn standaard reactie ‘nee, sorry’. Vervolgens richt hij zich op de jonge dame die schuin tegenover mij zit. Deze stamelt er een beetje ongemakkelijk ‘ik heb geen kleingeld bij me, sorry’ uit haar mond. 

Hij loopt door om zijn geluk verder te zoeken bij de volgende onschuldige reizigers. Ik draai mijn hoofd naar de jonge dame en ik zeg tegen haar dat ik mij afvraag of hij wel een treinkaartje heeft, waarna een verder gesprek begon. Tot zij uitstapte op station Zwijndrecht. Verderop in de trein zag ik hem weer andere mensen aanspreken. Ik bedacht me dat, als die man een huis had gehad, ik niet met het meisje zou hebben gesproken en mijn reis een stuk minder gezellig was geweest.

Voeren jullie wel eens gesprekken met medereizigers? En dan doel ik niet op de woordenwisselingen van ‘we staan wel al lang stil he’


2 reacties op “Hoe kleingeld de treinreis leuker maakt”

  1. Hij zal vast een kaartje hebben. Want als je alle reizigers heel de dag om een Euro vraagt. En er zijn er maar 10 in een uur die een Euro geven. Maakt hij toch ruim 100 Euro per dag.

    Onderschat het vermogen van een dakloze niet. Ik bood een man een keer mijn laatste tompouce die ik toch niet op kon (lekker man) en meneer duwde hem uit mijn hand. Want dat is niet goed genoeg.

    En ja. Ik maak graag af en toe een babbel met medereizigers 🙂

    • Vind het alleen jammer dat er nooit gecontroleerd wordt op het traject Dordrecht – Rotterdam. Anders was hij er uit gezet.

      Ja ze willen vaak inderdaad echt alleen geld en geen voedsel of wat dan ook.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.