PAC FESTIVAL
Klopt, ik ben gek. Maar ik ben niet de gene die het VARA PAC Film Festival verzonnen heeft. Volgens mij waren dat de gekkers van Pathé en VARA. We kregen 5 mooie films voorgeschoteld, die allemaal nog niet in de bioscoop te zien zijn/waren. Gelukkig was @jullianic zo gek genoeg om met mij mee te reizen naar Den Haag in de vroege ochtend.
De vijf Films
Om 10:30 begonnen wij de dag met ‘Somewhere‘. De aan lager wal geraakte acteur Johnny Marco woont in een chique hotel in Hollywood waar hij zich tegoed doet aan drank, drugs, mooie vrouwen en snelle auto’s. Als zijn dochter Cleo uit zijn mislukte huwelijk plotseling bij hem op de stoep staat, wordt hij gedwongen grip op zijn leven terug te krijgen.
Ik geef je gelijk, de omschrijving klinkt erg lame en heeft alle ingrediënten om een flut film te worden. Echter was het een hele leuke film die zich totaal richte op het leven van de acteur buiten zijn carrière wat een nieuw en leuk beeld geeft.
Daarna volgde om 12:50 ‘INCENDIES‘. Na de dood van hun moede rontvangen Jeanne en Simon twee brieven: één voor hun vader van wie zij dachten dat deze was overleden, de ander voor hun broer van wiens bestaan ze niet afwisten. Ze vertrekken naar het Midden-Oosten waar ze dankzij een gruwelijke ontdekking hun tragische familiegeschiedenis ontrafelen.
Na het vrolijke Somewhere was INCENDIES een beetje een bittere pil. Desalnietemin was het een mooie film waarbij er veel geswitched werd tussen
het verleden en het heden wat voor mij nogal voor wat verwarring kon zorgen. De film ziet er heel verzorgd uit.
15:30 was het tijd voor ‘The Kings’s Speech‘. Direct na het overlijden van zijn vader wordt Bertie, die al zijn hele leven een ernstig stotterprobleem heeft, gekroond tot Koning George VI van Engeland. Het land staat op dat moment aan de vooravond van een oorlog en vraagt om een leider. Zijn vrouw Elizabeth besluit de excentrieke logopedist Lionel Logue te vragen George te helpen het vertrouwen in zijn stem te vinden.
Dit was van alle films die wij deze dag te zien kregen de mooiste. Colin Firth zet zijn personage erg goed neer en de wisselwerking tussen de logopedist en de prins werkt erg goed. Een serieus verhaal met voldoende humor. De film heeft waarschijnlijk dan ook niet voor niets 7 Golden Globe nominaties.
Na het heerlijke eten bij Chin Chin gingen we door om 19:00 met ‘Black Butterflies‘. Ingrid Jonker houdt er vrije ideeën op na over kunst, liefde en politiek in het oerconservatieve Zuid-Afrika van de jaren zestig. Met haar vader Abraham Jonker heeft ze een moeizame relatie. Ook haar grote liefde Jack Cope lijkt haar niet het geluk en de gemoedsrust te kunnen geven waar ze naar op zoek is.
Black Butterflies is een film van Nederlandse bodem met in de hoofdrol Carice van Houten. Ik vond eerlijk gezegd deze film niet interessant. Ze schreef af en toe wat dingen op en vervolgens ging ze zichzelf weer snijden of met brei naalden in haar vagina lopen rommelen.
Om 21:15 sloten wij de avond af met ‘127 Hours‘. Tijdens een solotrektocht door de uitgestrekte canyons van Utah wordt Aron Ralston geraakt door een grote vallende steen. Hij komt vast te zitten met zijn arm en kan geen kant meer op. Gedurende vijf dagen haalt hij alles uit de kast om zich te bevrijden en uiteindelijk is hij bereid een extreme stap te nemen.
Prachtige film! Ik heb alleen het laatste deel niet meegekregen aangezien ik flauwviel tijdens de slot scene. Of dat door de scene was met het prachtig gemonteerde geluid eronder of dat ik lichamelijk ergens last van had, het was niet fijn. De film verliep vlot, wat mij aangenaam verraste aangezien de film gaat over een man die 127 uur vast zit in een ravijn.
5e PAC FESTIVAL
Afgelopen zondag hebben wij het 4e PAC Festival mogen aanschouwen. Als het aan mij ligt is de vijfde niet ver weg. Ik heb namelijk erg genoten van deze collectie mooie films!